- spać twardo
- spać twardo {{/stl_13}}{{stl_7}}'spać mocnym, głębokim snem, z którego niełatwo jest kogoś obudzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spał tak twardo, że nie słyszał burzy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spać twardo
Look at other dictionaries:
twardo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., twardordziej, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od przym. twardy w zn. 1.: Twardo ubity grunt. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób surowy i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twardo — twardordziej przysłów. od twardy Twardo udeptany śnieg. Twardo zbita ziemia. Komuś było twardo spać. ∆ Jajko (ugotowane) na twardo «jajko całkowicie ścięte po ugotowaniu» ∆ Mówić, wymawiać twardo «wymawiać spółgłoski twarde zamiast miękkich» ◊… … Słownik języka polskiego
twardo — Chodzić, stąpać twardo po ziemi zob. ziemia 1. Spać twardo zob. spać 6 … Słownik frazeologiczny
spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński … Słownik frazeologiczny
suseł — m IV, DB. susełsła, Ms. suśle; lm M. susełsły «Citellus, gryzoń z rodziny wiewiórek, o smukłej budowie, wydłużonej głowie i małych uszach, żyjący zwykle w stadach na obszarach leśnostepowych i półpustynnych półkuli północnej (w Polsce dwa… … Słownik języka polskiego
marzenie — n I; lm D. marzenieeń 1. «dowolne przypadkowe kojarzenie wyobrażeń; fantazjowanie, rojenie; obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie» Niedościgłe, niedoścignione, piękne, przyjemne, próżne, płonne, śmiałe … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
